18 Σεπ 2014

ΠΟΛΙΤΕΣ



Εμείς, οι Έλληνες πολίτες, δεν έχουμε πλέον όνειρα, ούτε ελπίδες, 
ούτε προσμονές.
Χάραξαν την πορεία οι Τραπεζοφύλακες και οι υπογράφοντες 
τις συμβάσεις ακολούθησαν ως περιχαρείς εταίρες, 
ενίοτε και ως αντιπρόσωποι εξαπατηθέντων ψηφοφόρων.

Εμείς, οι Έλληνες πολίτες, είδαμε τα παιδιά μας
να ζητιανεύουν ένα κομμάτι ουρανό, στην αγορά εργασίας, 
όταν οι δημοσιογραφούντες σκώληκες
σέρνονταν στα σκαλιά των Μεγάρων, μεθυσμένοι
από την γεύση της εξουσίας.


Είδαμε τους παππούδες μας, κάποτε πολεμιστές, 
στο μέτωπο του 40, να ψάχνουν για μερικά  ευρώ 
ως συμπλήρωμα συμμετοχής στη φαρμακευτική δαπάνη.
Μελαγχολικοί, ίσως και λίγο φοβισμένοι  αντικρίζοντας 
τις Μεραρχίες του Νομισματικού εισβολέα.
Αόρατος ο εχθρός όπως και το μέλλον.

Είδαμε τις θλιμμένες μητέρες,  με το πικραμένο βλέμμα, 
να κρατούν στο χέρι ένα μάτσο χαρτιά και να στέκονται 
στις  ατέλειωτες ουρές των υπηρεσιών μαζικής εξόντωσης.
Την ίδια ώρα που ορνιθόμυαλες υπουργίνες
και αλαζόνες  βατραχόβιοι  συνταγματολόγοι, διαλαλούν 
με αυταρέσκεια, την δεδηλωμένη κατοχύρωση  
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βαρβαρικώς όμως εφαρμοζομένων, 
λόγω υπέρτατου συμφέροντος 
της εγχώριας και διεθνούς άρχουσας  τάξης.

Είδαμε την εμφάνισης μιας νέας νομισματικής θρησκείας,  
όπου οι πιστοί προσκυνούν με ευλάβεια  το νόμισμα. 
Ο αρχηγός της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης 
συμπλέουν επί του θέματος.
Αυτά και άλλα πολλά είδαμε και είπαμε:

Ως εδώ και μη παρέκει.
                                                                      
                                                                      Π. Α.