Ο
δωσιλογισμός του πνευματικού
και καλλιτεχνικού κόσμου.
και καλλιτεχνικού κόσμου.
Ο απελπισμένος λαός περίμενε
ένα λόγο συμπαράστασης κι αυτοί αρνήθηκαν.
Ο προδομένος λαός περίμενε μια κίνηση γενναιότητας κι αυτοί
δείλιασαν.
Ο πληγωμένος λαός περίμενε μια κραυγή διαμαρτυρίας κι
αυτοί σώπασαν.
Επιστήμονες, καλλιτέχνες, διανοούμενοι,
ποιητές, συγγραφείς, και σκηνοθέτες. Με ένα κοινό χαρακτηριστικό: Ψεύτικοι.
Χωρίς ίχνος ευαισθησίας,
παρέμειναν θεατές στη λεηλασία της χώρας,
θεατές στην εξόντωση ασθενών κοινωνικών
ομάδων.
Αντί, να αντισταθούν,
προτίμησαν τη θαλπωρή της εξουσίας.
Εκεί, στην ασφάλεια του
συστημικού βίου βρισκόταν και ζούσαν πάντα. Απλά, τότε δεν τους είχαμε
καταλάβει.
Την τέχνη και το πνεύμα του
Μαμωνά υπηρετούσαν.
Τώρα τα προσωπεία έπεσαν.
Ανάξιοι,
αυτή είναι η λέξη που τους ταιριάζει.
Όσο για την υστεροφημία τους
που με περισσή
αγωνία θέλουν να κατακτήσουν, ας το καταλάβουν: Ματαιοπονούν.
Η μόνη θέση που αναμένεται να
κατακτήσουν, είναι
αυτή που τους περιμένει στο
σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Μαζί με το έργο τους.
Όταν ο βίος του δημιουργού,
δεν συμβαδίζει με το έργο του, τότε το έργο είναι ψεύτικο.
Οι άνθρωποι των γραμμάτων και
των τεχνών δεν αντιστάθηκαν δημόσια με
σθένος, όπως θα ταίριαζε σε όσους φιλοδοξούν να δημιουργήσουν
πνευματικότητα, σκέψη, ήθος, συνείδηση
Φοβισμένα ανθρωπάκια δίχως
πνευματικό ανάστημα.
Εγκατέλειψαν τον λαό στη μοίρα
του και μετά βγήκαν δημόσια και ένιπταν τας χείρας τους λέγοντας
ότι ... « ο λαός είναι άξιος της μοίρας του ».
Αμείλικτα όμως τίθενται τα ερωτήματα:
Ποιοι είχαν την υποχρέωση να διαπαιδαγωγούν το λαό
ώστε να μπορεί να παίρνει τις
σωστές αποφάσεις;
Ποιοι είχαν την υποχρέωση να διδάσκουν
το λαό
ώστε να μάθει να αντιστέκεται;
Ποιοι είχαν την υποχρέωση να αποτρέπουν τους πολίτες από την
διαφθορά ώστε να μην έχουν εξαρτήσεις
και να μπορούν να σκέφτονται ελεύθερα;
Τη στιγμή που οι επαγγελματίες
πολιτικοί ήταν εκμαυλισμένοι
ο πνευματικός κόσμος τι έκανε;
Έτρεχε ξωπίσω τους για να αποκτήσει
τιμές, δόξες και μεγαλεία,
χωρίς βέβαια να ξεχνά και το χρήμα.
Πρόθυμοι βραβειοθήρες που έγραφαν, που τραγουδούσαν, που μιλούσαν, για να ξεχωρίσουν οι ίδιοι από τον λαό και όχι για να τον εκφράσουν η να τον ενώσουν.
Το κακό δεν είναι τωρινό, ξεκινά
από πολύ περασμένα χρόνια.
Εκπαίδευαν τους πολίτες σε πυραμιδοειδή κοινωνικά σχήματα
Η έννοια της πολίτικης και κοινωνικής
συμμετοχής υποτιμήθηκε.
Ως γενικό αποτέλεσμα ο πνευματικός και καλλιτεχνικός κόσμος,
όπως και ο πολιτικός, ήταν κατώτεροι των περιστάσεων.
Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν
τον κανόνα μιας πικρής πραγματικότητας.
Η πνευματική χρεοκοπία μιας χώρας
είναι ακόμα πιο σοβαρό θέμα
από την οικονομική χρεοκοπία.
Οι σύγχρονοι κατακτητές, πρώτα
χρεοκοπούν πνευματικά μια χώρα
και μετά την χρεοκοπούν οικονομικά.
Οι λεηλασίες των χώρων θα επεκταθούν
αν οι πολίτες δεν μάθουν να
αντιστέκονται, πνευματικά και
με τόλμη.
Π. Α.
Σημ. ιστολογίου. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 14-11-2014.
Το δημοσιεύουμε θεωρώντας ότι θίγει ένα διαχρονικό ζήτημα.
Π. Α.
Σημ. ιστολογίου. Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στις 14-11-2014.
Το δημοσιεύουμε θεωρώντας ότι θίγει ένα διαχρονικό ζήτημα.
